پی‌آمد

وقتی می‌خواستم اینو ارسال کنم شک داشتم، دلیلش هم اینه که این نوشته تقریبا یه صورت بندی متفاوت و تعمیم جدید از حرفهایی بود که قبلا هم زده بودم، و همون طور که گفتم بیشتر میخواستم یه مقدمه ای باشه برای یه بحث دیگه توی یه جای دیگه اما با دیدن کامنت شما خوشحال شدم که ارسال کردم.

فکر کنم جدیدا دارم سخت می گیرم که چی بنویسم و ننویسم.

به به، سلام ولاشدی، خوب شدی؟ اومدی تهران؟

آره سخت گرفتن باعث خوب شدن متن میشه اما آیا هدف من صرفا نوشتن متن خوبه؟ نمی دونم شاید صرفا از این که از نوشتن لذت می برم کافی باشه تا بنویسم. من می نویسم پس هستم :))